Dede Korkut Hikayeleri Anadolu'ya göç eden Oğuz Türklerinin inanış, yaşayış, gelenek ve görenek, kahramanlıklarını, değerlerini, komşu devletlerde ve bazen olağanüstü güçlerle olan mücadelelerini konu alan halk öyküleridir. "Dede Korkut" eserin anlatıcı olarak kabul edilen mistik ve bilge bir figürdür. Kahramanlara iyilik ve doğruluğu, güçsüz ve çaresizin yanın olmayı, birlik ve beraberliği ve dayanışmayı öğütler. Dede Korkut Hikayeleri Türk edebiyatında destan ve öykü türleri arasındaki geçiştir. XIV. yy. sonları ve XV. yy. başlarında halk ağzından derlenerek yazıya geçirilmiştir, yani aslında sözlü edebiyat ürünleridir. Birtakım tarihi gerçeklikleri nakletmelerine karşın tarihi bir kaynak değillerdir.

Hikayelerde olayların anlatımında nesir, kahramanlar arasındaki diyaloglarda nazım kullanılmıştır. Seci ve aliterasyon yöntemleri ile ahenk ve şiirsellik sağlanmıştır. Kullanılan dil son derece saf bir Türkçedir. Diğer Türk destanlarına benzer olarak doğa ve doğa tasvirleri anlatımda önemli yer tutar. Basmakalıp sözler, deyişler ve atasözleri de sıkça görülür. Ayrıca Türkler'in İslamiyet'i kabulünün tesiriyle dini içerikli ifadeler de kullanılmıştır.