Eğitmen: BiDersNotu
Halk edebiyatının en yaygın ve sevilen nazım biçimidir. İslamiyet Öncesi Türk Edebiyatı'ndaki "koşuk" nazım biçiminin aşık edebiyatındaki karşılığıdır. Koşmalar lirik şiirlerdir ve aşk, doğa, yiğitlik, ölüm gibi konuları işlerler.
Dörtlük nazım birimi, 11'li hece ölçüsü, sade ve anlaşılır bir halk dili ile yazılırlar. axab, cccb, dddb, ...
uyak şeması ve genellikle yarım uyak kullanılır. Son dörtlükte şairin mahlası geçer.
İnsan ve doğa güzelliklerini konu alan, genellikle şairin sevdalısına atfettiği halk şiirleridir. Bu türün en önemli temsilcisi Karacaoğlan'dır.
Savaş ve kahramanlık temalı halk şiirleridir. Coşkulu bir dille yazılırlar. Bu türün en önemli temsilcileri Karacaoğlan ve Dadaloğlu'dur.
Birey veya toplumun aksayan veya kusurlu yönlerini alaylı bir dille eleştiren halk şiirleridir. Bu türün en önemli temsilcisi Seyrani'dir.
Ölen bir kişinin veya acı bir olayın ardından duyulan üzüntüyü dile getiren halk şiirleridir. İslamiyet Öncesi Türk Edebiyatı nazım biçimlerinden sagunun halk edebiyatındaki karşılığıdır.